منزل متین دفتری در بازار آشتیان واقع شده و با طی کردن دالانی سر پوشیده وسنگ فرش شده می توان به حیاط منزل رسید، در میان حیاط، حوض و مخزن آب انباری که روزی از قنات شهر پر می شده، نشان از شکوه و عظمت آشتیان قدیم دارد. این منزل تاریخی از جمله بناهای عهد قاجار به شمار می رود و مصالح به کار رفته در آن خشت، گل، چوب، آجر و گچ است که با دست هنرمندان معمار به باغی از لطافت وزیبایی بدل شده است . آرایه های معماری و تزئینات بنا شامل گچبریهای زیبا با موضوعات گل و گیاه در سقف و دیوار اتاقها و نقوش روی چوب سقف ، آب نما و آجر کاری های عمارت است. این بنای تاریخی مشتمل بر راهروی ورودی ، حیاط مرکزی ، آب انبار و فضای مسکونی و خدماتی در دو جبهه شمالی و غربی حیاط می باشد. در نمای جبهه شرقی و جنوبی حیاط طاق نماهایی در یک یا دو طبقه ، با قوس جناقی اجرا شده است. این بنا پس از مرمت و تجهیز در خرداد ماه سال ۸۵ توسط اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مرکزی به موزه آشتیان تبدیل شد و آماده بازدید علاقه مندان به تاریخ ایران است.بیشتر اشیای به نمایش در آمده در این موزه شامل نسخ خطی، سفالینه های دوره اسلامی، ابزار و وسایل روشنایی، وسایل آشپزخانه و ابزارآلات کشاورزی توسط علاقه مندان به میراث فرهنگی اهداء شده است. شهرستان آشتیان واقع در شرق استان مرکزی به مرکزیت شهری به همین نام است که در مجموع سه و نه دهم درصد از مساحت استان را به خود اختصاص داده است . تاریخ این شهرستان به قبل از ظهور اسلام می رسد و تا قرن هشتم هجری این منطقه جزئی از ایالات جبال بوده که عراق عجم نامیده می شده است.
خانه متین دفتری
